Medeniyet üzerine konuşulacak çok şey
var. Yani medeniyet üzerinde çok yazılar yazıldı, çizildi. Benim bu yazdığım
yazı da bunlardan biri olacak. Amacımız ne? Tatbikî bu yazılanlar arasında ele
aldığımız konuya farklı bakış açıları getirerek sunmak. Dedim ya ortada sahip
çıkamadığımız bir medeniyetimiz var ve bizden olmayan bazı insanlar bu
medeniyetimizi sahiplenmek için kendilerine yamıyorlar. Ve bizim insanlarımız
da bu olanlara çanak tutuyor. Batı bir ölçüt getirdi: gelişmişliğin ölçütü
ekonomi. Niçin medeniyet değil? Çünkü Batı her şeyiyle Hıristiyan ve
Hıristiyanlık bir medeniyet kuramadı. Eğer ölçüt medeniyet olsaydı bize karşı
kendilerini nasıl savunurdu? Artık Batı ekonominin yanında medeniyeti de
sahiplenmek istiyor. Kendi insanı ve kendi insanımızla medeniyetimiz başka
yerlere taşınmakta. İslam’da ise “iki
günü birbirine eşit olan zardadır” diyen bir anlayış var. Bu ifade İslam’a
dinamizm vermesine ve medeniyet kurdurmasına yetecek bir söz. Bu anlayışla
bırakın insanı, gökte uçan kuşu yaşatan bir anlayış geliştirdik. Biz uygarlığı
değil Umranı hedef etmiş bir medeniyete sahibiz. İşte bu Umranı ‘bizim değil’
diyemeyiz. Yoksa elimizdekilerini başkaları alıp götürecek. Bu sahipsizlik daha
çok bu medeniyeti kuran insanlar üzerinden yapılmakta. Mesela Kanuni Sultan
Süleyman’ın Alevileri öldürdüğü söylenir. Daha sonra da büyük bir karalama
kampanyası çıkartılır. Velev ki öldürmüş olsun bizim insanımız değil mi? Bu
insanın hiç mi doğrusu olmadı? Bizim Peygamberimiz dahi hatalar yapmışken diğer
insanların hata yapması düşünülemez. Aynı zamandan da medeniyete sahip çıkmak
insana sahip çıkmakla olur. Bu dine ve
insanlığa hizmet etmiş insanları, bu insanların getirmiş olduğu sistemleri
başkasına yamamayı bırakalım artık. Eğer doğrusuyla yanlışıyla kabullenmezsek
başkası sahiplenecek.
